23/06/2016, . “This is London calling, may I have your vote please?”

Engeland besluit om uit de EU te stappen! Een schokkend resultaat, dat had niemand verwacht. Cameron treedt af na een campagne om juist meer stemmers te krijgen, die het tegensgestelde opleveren. Theresa May, the nieuwe Iron Lady ná Margaret Thatcher, neemt het roer over. Ze is ervan overtuigd, dat Engeland de EU niet nodig heeft en dat ze het veel beter zullen doen, zonder de “lasten en immigratie bepalingen” van de EU.

Ik moet toegeven, dat ik respect heb voor de engelsen. Niet in dit specifieke geval, want hier heeft men niet rationeel nagedacht, maar in het algemeen wel. Door de jaren heen zijn ze altijd weer in staat geweest om als één van de eersten de ladder op te klimmen en in staat om het land de goede richting op te sturen. Of we het leuk vinden of niet, Engeland is wel één van de weinige landen, die ná de wereldcrisis weer groeit. Misschien ligt het aan het klimaat, of aan de mentaliteit van de bevolking, maar “The Brits”, lopen altijd voorop. Eigelijk zeer opmerkelijk, dat zo´n klein eiland, zo´n grote wereldpartner is. Ze doen wat ze willen, rijden aan de linkerkant van de weg, hebben gewoon hun eigen Pound Sterling behouden en de City is het financiële hart van Europa! Daarnaast hebben ze de beste onderzoekers, de hoogst gewaardeerde Business Schools en ga zo maar door.

Wellicht een negatief punt zijn de verouderde industriesektor en een belabberd medisch (social security) systeem, die beiden hard aan een actualisatie cq vernieuwingen toe zijn.

Wat gebeurde er ná de Brexit beslissing?

Ondanks de beloftes van Prime Minister May, zal het niet meevallen, om de huidige akkoorden met de EU te handhaven. Als je beslist om te vertrekken, dat zal dat met alle consequenties. Het Engelse Pond, is inmiddels met meer dan 15% gedaald ten opzichte van de Euro waardoor de import beduidend duurder gaat worden. De belangrijkste import partner is Duitsland, met 14,8% in 2015 en iedereen is bezorgd dat nieuwe importbelastingen het alleen maar erger maken en invloed zullen hebben op de dagelijkse onkosten van de Engelsen. Adiós aan de vrije circulatie van diensten en personen!

De export zal daarentegen gemakkelijker worden en zal Engeland een betere positie geven. De belangrijkste exportmarkt is USA.

Op zich doet de Engelse economie het goed, met een lage werkloosheid van 4,7% en een jaarlijkse groei van 2,7% in 2016, één van de hoogste van Europa. Je merkt echter wel, dat ook hier het gat tussen arm en rijk, steeds groter wordt. Een aantal belangrijke multinationals zijn de koffers aan het pakken om te verhuizen naar “Euroland”. Steden als Madrid, Amsterdam, Berlijn of Barcelona staan te popelen om dit soort bedrijven te hosten, zodra Great Britain, EXIT is.

Gevolgen van Brexit voor de Spaanse markt

Volgens de cijfers van het “CIA World Factbook”, is Duitsland de belangrijkste import markt voor Spanje. Brexit zou hier dus geen directe, negatieve invloed op uitoefenen.

Engeland is de grootste inkomende toeristengroep in Spanje, met meer dan 15,5 miljoen toersisten in 2016, bijna 20% van het totaal! Als het pond laag staat, zal het dus duurder worden om in Spanje vakantie te vieren en zouden de engelse naar alternatieve bestemmingen kunnen zoeken, buiten de EU, of in eigen land. Gelukkig voor Spanje is het (bijna) altijd slecht weer in Engeland, dus in eigen land blijven lijkt geen echt alternatief. Daarnaast is het buiten Europa ook niet alles, met economische- en met name politieke strubbelingen. In dat opzicht is Spanje een populaire bestemming, met een uitstekende infra-structuur, politieke stabiliteit en veilig.

Brexit en de Spaanse onroerend goed markt

Volgens de cijfers van het Spaanse kadaster (Registradores), werden in 2015, 404.000 woningen verkocht in Spanje, waarvan +/- 19% aan buitenlanders (+/- 78.000 stuks). Ongeveer 50% werd door buitenlandse residenten gekocht en het overige gedeelte als tweede woning voor niet residenten. De grootste groepen waren, de Britten met 20,6 %, de Fransen met 8,8%, de Duitsers met 7,5% en de Belgen met 5,5%.

Ná de BREXIT, werden in 2016 ongeveer 460.000 woningen verkocht in Spanje. Qua gebieden waren Andalucía (18,4%), Catalunya (16,4%), Comunidad Valenciana (14,8%) en Madrid (14,7%) de belangrijksten en 41,3% nam een hypotheek. De gemiddelde verkoopprijs was €172.000.

De Engelse kopersmarkt liep met 23% terug, echter was nog steeds de grootste groep buitenlanders met 15%. De Fransen stegen met 14% en vertegenwoordigden 10% van het totaal en ook Duitsland en België stegen fors. Soortgelijke percentages werden geregistreerd in het eerste kwartaal van 2017, met dalende cijfers vanuit Engeland en Ierland en groeicijfers vanuit België, Nederland en Duitsland, samen met de Scandinavische landen.

Brexit; Engelse inwoners in Spanje

We weten uiteraard niet wat er gaat gebeuren met de rechten van de Engelsen die in Spanje wonen, inzake sociale zekerheden(dekking binnen de EU) en medische voorzieningen. Er zouden zo´n 280.000-300.000 Engelsen in Spanje wonen, die hun “oude dag” hier willen doorbrengen, waarvan +/- 1/3 aan de Costa Blanca woont. Dienen ze additionale verzekeringen af te sluiten, moeten ze en visum aanvragen en kunnen ze, met een lage waarde van het Engelse Pond, rondkomen met hun (Engelse) pensioen?

Brexit; Spaanse werknemers in Engeland

Wat zal er gebeuren met de meer dan 200.000 Spaanse werknemers in Great Britain? Dienen ze straks een werkvergunning/visum aan te vragen en wat doen ze met de duizenden Erasmus studenten die en bijbaantje in de horeca hadden? Indien Engeland zou beslissen om de immigranten naar huis te sturen, zakt de hele medische sector waarschijnlijk als een plumpudding in en zullen de nieuwe arbeidskosten (door engelsen gedaan) de inflatie sterk beïnvloeden.

De komende twee jaar zal een onzekere periode worden, waarbij UK en de EU hun kaarten op tafel zullen leggen. Eigelijk willen we allemaal dat de zaken gewoon doorgaan zoals ze waren, maar dat kan natuurlijk niet. “You can´t have it all”. In Gibraltar piepen ze nu al, want ze willen niet uit de EU en vanuit Schotland horen we soortgelijke verhalen. Spannende tijden, waarbij ik hoop, dat er een redelijke oplossing wordt gezocht waarin beide partijen zich kunnen vinden. Er staat immers te veel op het spel.

Paul van den Hout-Barcelona

Juni 2017